PoznajPana.pl

Bóg jest wszechwiedzący

Greg Laurie
„A gdy wziął księgę, cztery Istoty Żyjące i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem. Każdy miał harfę i trzymali złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy ludu Bożego” (Apk. 5:8).

Bóg jest wszechwiedzący, co oznacza, że ​​wie wszystko. Nic nie może Go zaskoczyć. Nie ma w Nim niczego nieoczekiwanego. Warto o tym pamiętać, zwłaszcza podczas modlitwy. W rzeczywistości, wspaniałym sposobem na rozpoczęcie każdej modlitwy jest uwielbienie i podziękowanie Bogu za Jego wszechwiedzę. Celebrowanie faktu, że On wie wszystko, wprowadza nas w odpowiedni nastrój, aby zanosić do Niego nasze prośby.
W przeciwnym razie możemy zacząć wątpić, gdy nasze prośby modlitewne wydają się pozostawać bez odpowiedzi. Rzeczywistość jest taka, że ​​Bóg odpowiada na każdą modlitwę – na swój sposób, dla swojej chwały i w swoim czasie.

Objawienie 5:8 podaje nam interesujący szczegół dotyczący Nieba: „A gdy wziął księgę, cztery Istoty Żyjące i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem. Każdy miał harfę i trzymali złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy ludu Bożego” (NLT).
Kiedy znajdziemy się w niebie, staniemy przed tronem Boga i te złote czasze pełne modlitw zostaną nam przyniesione, uświadomimy sobie, że Bóg wysłuchał każdej naszej modlitwy. I myślę, że zrozumiemy również, że Jego odpowiedź na każdą z nich była o wiele lepsza niż to, o co prosiliśmy w danej chwili.

Bóg jest suwerenny

Greg Laurie
„Twoje przepisy pozostają aktualne do dziś, bo wszystko służy Twoim planom” (Ps 119:91).

W kolejnym cyklu rozważań przyjrzymy się doskonałości Boga. Naszym celem jest nie tylko lepsze poznanie Go, ale także przygotowanie naszych serc na Święto Dziękczynienia. Im lepiej rozumiemy, kim jest Bóg, tym bardziej wzrośnie nasza wdzięczność. Zaczniemy od przyjrzenia się suwerenności Boga. Fakt, że Bóg jest suwerenny, oznacza, że ​​ma On moc i autorytet, by czynić wszystko, co zechce, ze swoim stworzeniem. Nie odpowiada przed nikim.

Ewangelia Łukasza opowiada historię dziesięciu mężczyzn chorych na trąd, którzy potrzebowali dotknięcia Jezusa. Trąd był chorobą nieuleczalną. Bez interwencji Jezusa mężczyźni nie mieli nadziei. Prosili Jezusa o uzdrowienie, a On im je udzielił. Jednak z dziesięciu tylko jeden wrócił, aby Mu podziękować. Czytamy: „Jeden z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił do Jezusa, krzycząc: «Chwała Bogu!» I upadł na ziemię u Jego stóp, dziękując Mu za to, co uczynił. Człowiek ten był Samarytaninem” (Łk 17,15–16).
Wcześniej głośno modlił się o uzdrowienie, a potem głośno wielbił Boga. Podoba mi się fakt, że w języku oryginalnym występują dwa słowa, od których pochodzi angielskie słowo „megafon”. Mężczyzna głośno dziękował Jezusowi za to, co dla niego uczynił.

Nie słuchaj tych, którzy zniechęcają

Greg Laurie
15 listopada 2025 r.
„Dałem ci dziś wybór między życiem a śmiercią, między błogosławieństwem a przekleństwem. Teraz wzywam niebo i ziemię, aby były świadkami twojego wyboru. Obyś wybrał życie, abyś ty i twoje potomstwo mogli żyć!” (Pwt 30:19)

Kiedy zostałem chrześcijaninem, postanowiłem, że w jakiś sposób znajdę sposób na życie w dwóch różnych światach. Planowałem spędzać czas ze starymi przyjaciółmi i nadal być chrześcijaninem. Przez jakiś czas czułem się, jakbym był w stanie zawieszenia. Nie czułem się komfortowo w towarzystwie starych kumpli, ale nie czułem się też komfortowo w towarzystwie chrześcijan. Postanowiłem więc zostać Panem Samotnym Chrześcijaninem. Powiedziałem nawet moim przyjaciołom: „Nie martwcie się o mnie. Myślicie, że zostanę fanatykiem, będę nosił Biblię i mówił: »Chwała Panu«. To się nigdy nie stanie. Będę w tej sprawie spokojny. Nie wprawię was w zakłopotanie, ale teraz będę wierzył w Boga”.

Jednak w miarę jak Bóg stawał się dla mnie coraz bardziej realny i coraz bliżej Go naśladowałem, zmienił moje życie i moje spojrzenie na świat. W rezultacie moje priorytety zaczęły się zmieniać.

Na swojej chrześcijańskiej drodze spotkasz ludzi, którzy będą cię zniechęcać do rozwoju duchowego. Będą mówić coś w stylu: „Myślę, że to dobrze, że jesteś chrześcijaninem. Ja też chodzę do kościoła – na Boże Narodzenie, Wielkanoc i na śluby, ale popadasz w zbytnią fanatyzm. Przyniosłeś ostatnio Biblię do pracy. To trochę przesada. Byliśmy strasznie zażenowani. Już nie jesteś zabawny. Cieszymy się, że zmieniłeś swoje życie, ale boimy się, że popadniesz w zbytnią skrajność”.
Kiedy stajesz twarzą w twarz z takimi ludźmi, masz wybór: albo zrobić to, czego Bóg od ciebie oczekuje, albo poddać się nurtowi. Przekonasz się, że każda opcja ma swoje konsekwencje.

Księga Powtórzonego Prawa 30:19 mówi: „Dałem ci dziś wybór między życiem a śmiercią, między błogosławieństwem a przekleństwem. Teraz wzywam niebo i ziemię na świadków twojego wyboru. Obyś wybrał życie, abyś żył ty i twoje potomstwo!” (NLT). Wybór życia oznacza wybór ludzi, którzy zachęcają cię do życia, jakie oferuje Bóg.

Polecenie apostoła Pawła zawarte w 1 Liście do Tesaloniczan 5:11 jest jasne: „Dlatego zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich, jak to zresztą czynicie” (NLT). Wierzącymi, którzy biorą sobie te polecenia do serca, powinniśmy się otaczać. Życie chrześcijańskie to wyzwanie. Ludzie, którzy to dostrzegają i oferują słowa pocieszenia, mądrości i zachęty, są niezwykle cennymi zasobami. Przeciwdziałają negatywnemu nastawieniu i zniechęceniu, które inni nam zarzucają.

Czy pozwolisz, by ludzie cię powstrzymywali? Czy pozwolisz, by ludzie zniechęcili cię do pełnego oddania się Jezusowi Chrystusowi?

< 14.11.2025 | 17.11.2025 >